Co to jest kamica nerkowa?

Pojęcie kamicy nerkowej i dokładne informacje wyjaśniające ten termin. Definicja kamicy nerkowej napisana w sposób zrozumiały.

kamica nerkowa - jest jedną z częściej występujących chorób układu moczowego. Polega na odkładaniu się w nerkach skrystalizowanych składników moczu w postaci kamieni lub piasku. W początkowej fazie rozwoju nie daje żadnych objawów, kamienie mogą przybierać nawet duże rozmiary, jednak dopóki znajdują się w nerkach, chory nie odczuwa bólu. Dopiero kiedy przemieszczają się z nerek do pęcherza moczowego, powodować mogą trudny do zniesienia ból, nudności wymioty. Niekiedy ból ten, nazywany kolką nerkową, jest tak silny, że wymaga podania środków przeciwbólowych dożylnie. Dosyć często dolegliwościom tym towarzyszy stan zapalny, ponieważ przemieszczający się kamień znacznie ogranicza odpływ moczu powodując jego zastój.

W celu rozpoznania choroby, po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu z pacjentem lekarz zleca wykonanie badań moczu. Obecność w moczu krwi świadczyć może o mechanicznym uszkodzeniu moczowodu przez kamień. Poza tym posiew z moczu pozwala wykryć stan zapalny lub potwierdzić jego istnienie, które podejrzewać można jeśli u pacjenta poza silnymi dolegliwościami bólowymi występuje wysoka gorączka. W diagnostyce kamicy nerkowej pomocne jest również wykonanie badania ultrasonograficznego jamy brzusznej. W obrazie USG często widoczne są kamienie obecne w nerkach, choć uzależnione jest to od subsancji z której są zbudowane. Poza tym ocenić można stan nerek i wychwycić ewentualne powiększenia spowodowane zastojem moczu.

Leczenie kamicy nerkowej polega zazwyczaj na łagodzeniu towarzyszących jej dolegliwości, czyli likwidacji bólu oraz ewentualnego stanu zapalnego, ponieważ kamienie nerkowe niewielkich rozmiarów najczęściej są usuwane z organizmu chorego samoistnie, jest to tzw. rodzenie kamieni nerkowych. Oprócz stosowania leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych w dawkach określonych przez lekarza bardzo ważną rolę odgrywa przyjmowanie dużych ilości płynów (3 - 4 litry na dobę), co powoduje rozrzedzenie moczu i znaczne zwiększenie jego objętości, co ułatwia wydalenie kamienia. Ulgę chorym przynoszą również ciepłe kąpiele oraz stosowanie na bolące miejsca ciepłych okładów. Wielkość, kształt i położenie kamieni nerkowych decydują o metodzie ich usunięcia z organizmu. Duże kamienie oraz usytuowane tak, że blokują zupełnie odpływ moczu wymagają interwencji lekarskiej, przy czym w drugim przypadku interwencja ta musi być niemal natychmiastowa. Obecnie odchodzi się od inwazyjnych metod chirurgicznych, nowoczesne metody usuwania kamieni nerkowych praktycznie nie powodują powikłań, ponieważ nie wymagają przecinania powłok brzusznych. Pacjent już na drugi dzień po zabiegu może zostać wypisany ze szpitala.

Lekarz wykonuje zabieg usunięcia kamienia (lub kamieni) nerkowych zazwyczaj jedną z dwóch metod, dostosowaną indywidualnie do pacjenta. Pierwszą metodą jest usuwanie kamieni przez cewkę moczową, dalej przez pecherz moczowy i moczowód. Zabieg ten wykonuje sie w znieczuleniu miejscowym. Innym sposobem usunięcia kamieni jest ich rozbicie falami ultradźwiękowymi o specjalnie dobranej częstotliwości. Nie wymaga to użycia skalpela, fale ultradźwiękowe rozkruszają kamienie poprzez powłoki ciała. Jedynym powikłaniem, jakie czasem występuje po tym zabiegu jest krwawienie, które wywołuje mechaniczne uszkodzenie nabłonka moczowodu przez fragmenty rozkruszonego kamienia przesuwające się w kierunku pęcherza moczowego.

Usunięcie kamieni nerkowych nie oznacza, że problem znika raz na zawsze, w każdej chwili może nastąpić nawrót choroby. Aby temu zapobiec należy stosować odpowiednią dietę oraz przyjmować przynajmniej 2 litry płynów na dobę.

Leczenie więc polega na zmianie diety, jednak należy wiedzieć, że unikanie produktów bogatych w wapń jest tylko korzystne w przypadku kamicy wapniowej charakteryzującej się hiperkalciurią absorpcyjną - wtedy następuje zwiększanie się wapnia w moczu, gdyż wchłaniany on jest w jelitach. Na dietę o małej zawartości wapnia nie warto przechodzić, gdy u chorego występuje nadmierne wydalanie wapnia lub też wypłukiwanie jego z kości. Korzystne jest także ograniczenie produktów, które zawierają szczawiany. Chorzy nie powinni więc spożywać borówek, roślin strączkowych, szpinaku, winogron, rabarbaru, śliwek, szczawiu, agrestu, rodzynek, goździków, a także pić kakao czy jeść produkty posiadające je w składzie. Dodatkowo powinno się ograniczyć spożywanie posiłków, w których znajduje się fasola, pomidory, pomarańcze, brukselki, ananasy czy truskawki.

	Najnowsze pojęcia
	anoreksja biegunka astma atopowa białaczka furunkuł
	Losowe pojęcia
	nauka konflikt integracja hierarchiczna jednopienne rośliny agroturystyka

		informacje o słowniku współpraca i kontakt

Copyright © cotojest.info 2007
Wszelkie prawa zastrzeżone.